ﺣﺎﻟﻢ ﺧﻮﺑـــــــــــــــــــ ﻧﯿﺴﺖ !
ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎﯾــــــــــــــــــــــــﻢ ﻣﯿﺴﻮﺯﺩ ..
ﺑﺮﺍﯼ ﮔﺮﯾــــــــــــﻪ ﮐﺮﺩﻥ ﺭﺍﻫﯽ ﺗﺎﺯﻩ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺍﻡ
ﺍﺷﮑﻬﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﺭﻭﯼ ﺩﻟـــــــــــــــــﻢ ﻣﯿﺮﯾﺰﻡ
ﺑﺎ ﯾﮏ ﺗﯿــــــــــــــــــــــــــــــــــــﺮ ﺩﻭ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯿﺰﻧﻢ !
ﻫﻢ ﮐﺴﯽ ﮔﺮﯾــــــﻪ ﺍﻡ ﺭﺍ ﻧﻤﯿﺒﯿﻨﺪ ،ﻫﻢ ﺩﻟﻢ ﺧﻨﮏ ﻣﯿﺸﻮﺩ

=========

تو را دوست خواهم داشت...
آن چنان که ؛ خود را...
حتی اگر....
تمام عشاق را دیوانه بخوانی...
و عشق را...
قصه ای بی سرانجام...
من...
تو را دوست خواهم داشت...!
حتی بیشتر از خودم..!

==========

ﺗـــﻮ ﺭﺍ
" ﺩﻭﺳﺘـــ ﺩﺍﺭﻣـــ "
ﭼﻪ ﻓـﺮﻕ ﻣﻰ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﭼـــــــﺮﺍ !؟
ﯾــــــــﺎ ﺍﺯ ﭼـــــــﻪ ﻭﻗـﺖ !
ﯾـﺎ ﭼﻄـﻮﺭ ﺷـﺪ ﮐﻪ !..
ﭼﻪ ﻓـــــــــــــﺮﻕ ﻣﯿﮑـﻨﺪ ؟ !
ﻭﻗﺘﻰ ﺗــﻮ ﺑـﺎﯾـﺪ ﺑــــــــــــــﺎﻭﺭ ﮐﻨـﻰ . . . ﮐـﻪ ﻧﻤـﻰ ﮐــــﻨﻰ !
ﻭ ﻣــﻦ ﺑـــﺎﯾـﺪ ﻓـﺮﺍﻣـــــــــﻮﺵ ﮐــﻨﻢ . . . ﮐـﻪ ﻧﻤـﻰ ﮐـــــﻨﻢ ..!

=========

بیخیال را می شناسی؟؟؟؟؟؟
بیخیال همان است که وقتی دردی را درمان نیست بکار میبریم....
بیخیال.....
وقتی اشکت از ته دلت است وچاره ندارد.
بیخیال.....
وقتی که نادیده گرفته شدی....
بیخیال....
وقتی که میخواهی اشکت سرازیر نشود ...
بیخیال...
وقتی که نمیخواهی دردت را به کسی بگویی ومیپرسند...
بیخیال....
همان همدم تنهاییمان است که پنهان میکنیم پشتش خودمان را بیخیال. وای اگر این بیخیالی را از من بگیرند
عاری وخالی وهویدا گردد دل من

===========

چه خبر از دل تو ؟
نفسش مثل نفسهای دل کوچک من میگیرد ؟ ؟
یا به یک خنده ی چشمان پر از ناز کسی میمیرد !
تو هم از غصه این قهر کمی دلگیری ؟
لحظه ای هم خبر از حال دل خسته ی من میگیری ؟
شود آیا که شبی
دل مغرور تو هم
فکر چشمان سیاه دگری را بکند
دست خالی ز وفایت روزی
قطره ای اشک ز چشمان ترم پاک کند
چه خبر از دل تو ؟
دانی آیا که در این کلبه ی درد
 اندکی مهر تو بس بود ولی
دل بیرحم تو با این دل دیوانه چه کرد؟
راستی چه خبر از دل تو ...؟

=========

رسیدن آداب دارد.
وقتی رسیدی باید بمانی،
باید بسازی
باید مدام یادت باشد که چه قدر زجر کشیدی تا رسیدی
که آرزویت بوده برسی ...
وقتی رسیدی باید حواست باشد
تمام نشوی!

=======

بــــرای رفتن ..
چمدان می بندند
بــــرای مــاندن ..
دل !
مـن کـدام را ببندم ...!
که نــه خیالِ رفتن دارم..
و نــه تـــوانِ مـــاندن ....

=======

ﮔﺎﻫـــــــﯽ ﺳﮑﻮﺕ ﮐـــﻦ ﻣﺎﻧﻨـــــــﺪﺧﻮﺭﺷﯿــــــــــــﺪ
ﮔﺎﻫــــــﯽ ﻟﺒﺨـــﻨﺪ ﺑــــﺰﻥ ﻣﺜــــﻞ ﻣــــــــــــــــﺎﻩ
ﮔﺎﻫــــــﯽ ﺳــــﺮﺕ ﺭﺍ ﺭﻭ ﺑــﻪ ﺁﺳـــﻤﺎﻥ ﮐـﻦ ﻭ ﭼﺸﻢ ﻫﺎﯾـــﺖ ﺭﺍ ﺑﺒﻨﺪ
ﮔـــــــــــﺎﻩ ﺑﮕـــــــــــﻮ ﺣــــــﺮﻑ ﻫﺎﯾـــــﯽ ﺭﺍ ﮐـــﻪ ﺑــــﺮﺍﯼ ﻧﮕﻔــﺘﺘﻦ ﺩﺍﺭﯼ
ﮔـــــــــــﺎﻩ ﺑــــﻪ ﺩﻝ ﯾــــﮏ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﻔﺮﺳﺖ ﺍﺣﺴﺎﺳﺎﺗــــــﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﯿﭽﺴﺘـــــــــﺎﻥ
ﻗﻠﺒﺖ ﺑﻪ
ﻓﺮﺍﻣــﻮﺷــــــــﯽ ﺳﭙﺮﺩﻩ ﺍﯼ
ﮔـــــــــــﺎﻩ ﺩﻭﺳـــــﺖ ﺑــــــﺪﺍﺭ ﺁﻧــــــﺎﻥ ﺭﺍ ﮐــﻪ " ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﯼ" ﺩﻭﺳـﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﯼ
ﮔـــــــــــﺎﻩ ﺑﺒﺎﺭ ﺑﺮ ﺩﺭﺧﺘــــــــــﯽ ﮐﻪ ﺳﺮﺳﺒﺰﺵ ﭘﻨﺪﺍﺷﺘــــﺘﺘﻪ ﺍﯼ ﻭ ﺑـــــــــﯽ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ
ﺑــــﺎﺭﺍﻧﺖ
ﮔــــــــــــﺎﻩ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﻧــــــﮑﻦ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧــــــــﯽ ﺭﺍ ﮐــﻪ "ﺩﯾﮕﺮ " ﺩﻭﺳﺖ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ
ﮔـــــــــــﺎﻩ ﺗﻨﻬﺎ ﺷﻮ ﺑــﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾـــــــــﯽ ﻧﻮﺭ
ﮔـــــــــــﺎﻩ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﮐﻦ ﺍﺯ ﭘﺲ ﺩﯾـــﻮﺍﺭﻫﺎﯼ ﺳﺎﺧﺘﮕــــــــﯽ ﺫﻫﻨﺖ
ﮔــــــــــﺎﻩ ﺑﻪ ﻣﺤﺒﺖ ﺑﮕﯿـــــــــــﺮ ﺩﺳﺖ ﺩﻭﺳﺖ ﻭ ﺑﺎﺯﻭﯼ ﺩﻭﺳﺘــــــﺪﺍﺭﯼ ﺭﺍ
ﮔــــــــــﺎﻩ ﺑﮕﺬﺭ ﺍﺯ ﭼﯿﺰﻫﺎﯾـــــــﯽ ﮐﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺩﻭﺳﺘﺸﺎﻥ ﺩﺍﺭﯼ ﮐــﻪ ﺍﻭﺝ ﻫﺮ ﺩﻭﺳﺖ
ﺩﺍﺷﺘﻨــــــــﯽ ﮔـــــــﺬﺭ
ﺍﺳﺖ
ﮔــــــــــﺎﻩ ﺭﻫﺎ ﮐﻦ ﻗﻠﻤﺖ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﺮﯾﺎﻥ ﺑـــــــﯽ ﺍﻣﺎﻥ ﺍﺣﺴﺎﺱ
ﮔــــــــــﺎﻩ ﭘــــــﺮﻭﺍﺯ ﮐﻦ ﺑـﺎ ﺑــﺎﻝ ﻫﺎﯼ ﺧﯿﺎﻟﺖ
ﮔــــــــــﺎﻩ ﺯﻻﻝ ﺑﺎﺵ
ﮔــــــــــﺎﻩ ﺑﺎ ﺷﮑﻮﻩ ﺑﺎﺵ ﻣﺜــــﻞ ﻧﯿﻠﻮﻓﺮ
ﮔــــــــــﺎﻩ ﺯﯾﺒﺎ ﺑﺎﺵ ﻣﺎﻧﻨﺪ " ﺧﻮﺩﺕ"
ﮔﺎﻫــــــﯽ ﺍﺷﮏ ﺑﺮﯾﺰ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﻧﺎﻧــــﮑﻪ " ﻧﻤـــــﯽ ﻓﻬﻤﻨﺪ " ﺗﻨﻬﺎﯾــــــﯽ

============

گاهي بگو دوستم داري !


من هيچ ...
.
.
.
براي گلوي خودت خوب است...
.

=========

شــایَـــد

 موقِعــــی بِرِســـه کِـ

 یــاد کَــردَن مَــن

 فَقَـط یِـ #فــاتِحِــه باشِه

=======

قول دادم به خودم غصه تراشی نکنم
فکر این را که تو باشی و نباشی نکنم
فکر این را که تو هر روز بیایی سر ظهر
روی گلدان دلم آب بپاشی نکنم!
حوض این خاطره را گرچه پر از گِل شده است
قول دادم به خودم بعد تو کاشی نکنم!
من پر از زخم جگرسوزم و باید بروم
که تو را اینهمه درگیر حواشی نکنم
امشب افسوس نشد بر سر قولم باشم
نشد از فاصله ها غصه تراشی نکنم
گر تفنگی برسانند به من، نامردم
تا سحر مغز خودم را متلاشی نکنم!

=======

تنت،جمهوریِ مطلق
لبت،اصلِ دموکراسی

سیاسی می شوم این بار
به استبداد،بدبینم

بدونِ طرحِ توجیهی
تو را اینطور می بینم

تَبِ دیکتاتوری داری
خودِ پینوشه در شیلی

دلیلِ اتفاقاتِِ
شروعِ جنگِ تحمیلی


مخالف بودنم،حتمیست
به نوعی،بنده،چپ کوکم

من از این بندرِ آرام
به تهرانِ تو، مشکوکم

به ثبتِ رسمیِ محضر
تو قطعا"،معتبر هستی

فلسطین تو خواهم شد
اگر،اشغالگر هستی!


تو مثل فتح خرمشهر
تو شوقِ بوسه ای پنهان

تویی خوشحالی ِ بعد از
شکستِ حصر ِ آبادان

هوایِ داغِ بندر کُش
تو با من، توی لنگرگاه

شروعِ فتنه ای تازه
از آغوشِ تو،بسم الله ...


از ناصر ندیمی

========

ﺧﺸﮑﯿﺪﻩ ﺷﻌﺮ ﻫﺎﯾﻢ ﺩﺭ ﮔﻠﻮ
ﮐﺎﺭﯼ ﺑﮑﻦ
ﻭﺍﮊﻩ ﻫﺎﯾﻢ ﻧﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ
ﺣﺮﻓﯽ ﺑﺰﻥ
ﺑﺎ ﺗﻮ ﻫﺴﺘﻢ
ﺍﺯ ﻓﺮﺍﺗﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﻭﺭ ﺷﻮ
ﺩﺭ ﺗﺮﺩﯾﺪ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﻡ
ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯﻡ ﻟﺮﺯ ﮐﺮﺩﻩ
ﺍﺯ ﺗﺮﺱ ﺑﯽ ﺗﻮ ﻣﺎﻧﺪﻥ
ﮐﺎﺭﯼ ﺑﮑﻦ
ﺗﺐ ﺩﺍﺭﺩ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺩﻟﻢ
ﮐﻤﯽ ﺍﺯ ﺳﻮﺯ ﺩﻟﻢ ﮐﻢ ﮐﻦ
ﭼﺎﺭﻩ ﺍﯼ ﮐﻦ